sirayətedici — sif. 1. Keçici, yoluxucu, sirayət edən. <Sərdar:> Keçəllik, gözağrısı, qızdırma və başqa sirayətedici xəstəliklər xalqı qırıb qurtarır. P. M.. 2. məc. Başqalarına tez keçən. Şirzad mülayim və sirayətedici baxışlarla Pərişanı süzərək sazı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
misri — 1. sif. Misirə məxsus. Misirə mənsub. // Misirli. ◊ Misri qılınc – Koroğlunun qılıncına verilən ad. Misri qılınc hamayıldı belində; Geyər hər vaxt al qumaşı Koroğlu. «Koroğlu». 2. sif. <ər.> köhn. Yoluxucu, keçici, sirayətedici. Misri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mor — 1. sif. Bənövşəyi rəng. Mor parça. – Aşiqəm bu mor dağların; Baharına, yazına mən. S. Rüst.. Onun mor rəngli gözəl gözlərinin gülüşündə nə isə sirayətedici dərin və xoş bir ifadə var idi. İ. Ə.. Gündoğan tərəfdəki . . buludlar mor, pənbə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoluxdurucu — sif. 1. Keçirən (mikrobu, azarı). 2. Keçirici, yoluxucu, sirayətedici … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoluxma — 1. 1. «Yoluxmaq 1»dan f. is. // Mikrob, azar. 2. sif. Yoluxucu, yoluxan, keçici, sirayətedici. Yoluxma xəstəliklər. 2. «Yoluxmaq 2»dan f. is. Xəstəni yoluxma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoluxucu — sif. Keçici, başqalarını tuta bilən; sirayətedici. Qrip yoluxucu xəstəlikdir. Yoluxucu xəstəliklərdən özünüzü qoruyun! – Həkim üzü görməyən, tibb xidmətinin nə olduğunu bilməyən bu yerlərdə bu yoluxucu xəstəlik böyük sürətlə yayılıb, çoxlu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti